تفاوت‌های سرماخوردگی، آنفلوآنزا و کرونا را بشناسید
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۴۳۱۹۹
با شیوع فصل سرما ابتلا به سرماخوردگی، آنفلوآنزا و دیگر بیماری‌های ویروسی چندان دور از ذهن است. اما تفاوت هر یک با یکدیگر چیست؟
به گزارش برنا؛ کرونا به اوج خود رسیده است. روزانه بر اساس آمار سخنگوی وزارت بهداشت نزدیک به 500 نفر در کشور ما به‌دلیل کرونا فوت می‌کنند. روز به روز نیز بر تعداد مبتلایان به کرونا افزوده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آنفلوآنزا یکباره بروز می کند
با شیوع فصل سرما بیماری‌هایی همچون آنفلوآنزا، سرماخوردگی، ذات‌الریه و ... نیز به بیماری کرونا افزوده شده است. اما تفاوت این ها با یکدیگر چیست و چگونه علائم آن را بشناسیم.
آنفلوانزا یک‌دفعه و به صورت ناگهانی بروز می‌کند و یک دفعه تب بالای ۳۹ و ۴۰ درجه در فرد ظاهر می‌شود. همراه با بدن درد است اما کرونا شروع ناگهانی ندارد و تب آن 39 و 40 درجه است. اغلب مبتلایان کرونا با افراد کرونایی به نوعی تماس داشته‌اند و علامت کرونا تب ۳۸ درجه، سرفه‌های خشک و تنگی نفس و کاهش حس چشایی و بویایی و عدم توانایی در راه رفتن است.
علائم سرما خوردگی را بشناسید
سرماخوردگی یک بیماری خفیف است و علائم آنچنانی ندارد. آبریزش بینی و عطسه های پشت سر هم دارد. معمولا تب فرد سرماخورده به ندرت به 38 درجه می رسد. آبریزش، گرفتگی بینی و ... به دنبال دارد.
علائم کرونا را بشناسید
ظهور کرونا یکباره نیست،بلکه چند روزه بروز کرده و با از دست دادن حس چشایی و بویابی و گاهی اسهال همراه است. هر یک از بیماری‌ها با یکدیگر متفاوت است. سرماخوردگی سه تا 5 روز، آنفلوآنزا 5 تا 7 روز و کرونا 7 تا 14 روز و در برخی از افراد بستری بیش از 14 روز طول می‌کشد و در کرونا تب تا 40 درجه نمی‌رسد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، تب، خستگی و سرفه خشک از جمله رایجترین علائم کرونا است. ممکن است بعضی از بیماران درد و کوفتگی، گرفتگی و آبریزش بینی، گلودرد یا اسهال را هم تجربه کنند. طبق گزارش چین از بیش از 1000 بیمار، از هر بیست بیمار تنها یک نفر دچار گرفتگی بینی شده بود.
کرونا با چه عواملی بروز می‌کند؟
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا فهرست موثقی از 11 علامت اصلی کووید-19 ارائه کرده که به شرح زیر است: تب یا لرز، سرفه، تنگی نفس یا اختلال در تنفس، خستگی، درد بدن یا عضلات، سردرد، گلودرد، از دست دادن حس بویایی یا چشایی، گرفتگی یا آبریزش بینی، تهوع یا استفراغ و اسهال
با این حال، به گفته ی سازمان جهانی بهداشت، بعضی از افراد به ویروس مبتلا می شوند ولی علامتی ندارند و ناخوش نمی شوند. حتی اگر این افراد احساس بیماری نکنند، باز هم می توانند ویروس را به اطرافیان انتقال دهند.
//انتهای پیام: 2
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: سرماخوردگی آنفلوآنزا کرونا زهرا سلیمانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۴۳۱۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند. وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماری‌های کبد را جدی بگیرید
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد